เกี่ยวกับผู้เขียน
ผมเภสัชกร พงษ์ศักดิ์ สง่าศรี ทั้งชีวิตเรียนและอยู่กับยามาตลอด ตอนเรียนจบใหม่ๆ ผมคิดว่า ต้องเรียนรู้เกี่ยวกับยาใหม่ๆ ยาที่มีประสิทธิภาพดีๆ ให้ได้มากที่สุด เพื่อจะได้นำมาใช้กับคนไข้ของผมให้ได้มากที่สุด เพื่อหวังว่า คนไข้เหล่านั้นจะหายป่วย ไม่กลับมาป่วยอีก และไม่เกิดอันตรายจากยา แต่แล้วผมก็คิดผิด ยิ่งคนไข้กินยามากขึ้นเรื่อยๆเท่าไร ก็ยิ่งมีปัญหาสุขภาพต่างๆตามมามากมาย ยิ่งมีปัญหา ก็ยิ่งจะนำยาอีกหลายชนิดมาพยายามจะรักษา เปรียบเสมือน รอยรั่วของน้ำจากถังน้ำ ยิ่งปะตรงนั้น ตรงนี้ก็รั่ว ปะได้แปบเดียวก็รั่วอีก สุดท้าย ถังก็แตก ชีวิตก็เช่นกัน ชีวิตมีแต่ยา ยา และยา สุดท้าย ชีวิตก็จบลงพร้อมๆกับเม็ดยาที่วางอยู่ข้างเตียง ตอนผมเป็นเภสัชกรใหม่ๆ คนไข้มาสอบถามการกินวิตามินและอาหารเสริม ผมจะรีบชิงตอบกลับอย่างทันทีว่า กินไปทำไม ไม่มีงานวิจัยอะไรบอกว่าได้ผล มีเหตุผลมากมายที่ผมจะยกมาอ้าง เพื่อให้คนไข้ไม่ต้องกิน ให้กินแต่ยาอย่างเดียว ภูมิปัญญาเรื่องสมุนไพรดีๆของชาวบ้าน ผมก็วิจารณ์เสียๆหายๆ มาหมด นั่น เป็นช่วงที่ผมคิดว่า ผมโง่เขลาเบาปัญญาที่สุด ในชีวิตการเป็นเภสัชกร เพราะผมไม่ได้ศึกษาลงไปลึกอย่างจริงจัง เพราะชีวิตในวัยเรียนถูกปลูกฝังให้เชื่อแต่เรื่องยา ยา คือ […]